Conjugación del verbo suscitar
Infinitivo | suscitar |
---|---|
Gerundio | suscitando |
Participio | suscitado |
Modo indicativo
Presente
eu | suscito |
---|---|
tu | suscitas |
ele, ela, você | suscita |
nós | suscitamos |
vós | suscitais |
eles, elas, vocês | suscitam |
Pretérito imperfecto
eu | suscitava |
---|---|
tu | suscitavas |
ele, ela, você | suscitava |
nós | suscitávamos |
vós | suscitáveis |
eles, elas, vocês | suscitavam |
Pretérito perfecto
eu | suscitei |
---|---|
tu | suscitaste |
ele, ela, você | suscitou |
nós | suscitámos, suscitamos |
vós | suscitastes |
eles, elas, vocês | suscitaram |
Pretérito pluscuamperfecto
eu | suscitara |
---|---|
tu | suscitaras |
ele, ela, você | suscitara |
nós | suscitáramos |
vós | suscitáreis |
eles, elas, vocês | suscitaram |
Futuro
eu | suscitarei |
---|---|
tu | suscitarás |
ele, ela, você | suscitará |
nós | suscitaremos |
vós | suscitareis |
eles, elas, vocês | suscitarão |
Futuro del pretérito
eu | suscitaria |
---|---|
tu | suscitarias |
ele, ela, você | suscitaria |
nós | suscitaríamos |
vós | suscitaríeis |
eles, elas, vocês | suscitariam |
Modo subjuntivo
Presente
que eu | suscite |
---|---|
que tu | suscites |
que ele | suscite |
que nós | suscitemos |
que vós | susciteis |
que eles | suscitem |
Pretérito imperfecto
se eu | suscitasse |
---|---|
se tu | suscitasses |
se ele | suscitasse |
se nós | suscitássemos |
se vós | suscitásseis |
se eles | suscitassem |
Futuro
quando eu | suscitar |
---|---|
quando tu | suscitares |
quando ele | suscitar |
quando nós | suscitarmos |
quando vós | suscitardes |
quando eles | suscitarem |
Modo imperativo
Afirmativo
(tu) | suscita |
---|---|
(você) | suscite |
(nós) | suscitemos |
(vós) | suscitai |
(vocês) | suscitem |
Negativo
(tu) não | suscites |
---|---|
(você) não | suscite |
(nós) não | suscitemos |
(vós) não | susciteis |
(vocês) não | suscitem |
Infinitivo personal
eu | suscitar |
---|---|
tu | suscitares |
ele, ela, você | suscitar |
nós | suscitarmos |
vós | suscitardes |
eles, elas, vocês | suscitarem |